محصول وینیل استات مونومر (VAM)
درباره این پروژه
1- معرفی محصول
1-1- معرفي كد آيسيك
كدهای آيسيك منومر وینیل استات بر اساس اطلاعات اخذ شده از وزارت صنعت، معدن و تجارت (معاونت توسعه صنعتي، دفتر آمار و اطلاع رساني) عبارتند از:
لازم به توضيح است که کد آیسیک 8 رقمی برای منومر وينيل استات، کد آیسيک اختصاصي این محصول نبوده اما ممکن است برخی تولیدکنندگان با این کد نیز اقدام به اخذ مجوز تاسیس واحد تولیدی گرفته یا در آینده بگیرند.
1-1- مشخصات و ویژگی ها
منومر وينيل استات يک ترکيب آلي و ماده اوليه توليد پلي وينيل استات، از پليمرهاي مهم در صنعت است. اين ماده در ابعاد جهاني و در کشور‌هاي ايالات متحده آمريکا، چين، ژاپن و تايوان توليد مي‌شود. از نام‌هاي ديگر اين ماده مي‌توان به استيک اسيد وينيل استر، استوکسي اتيلن، استوکسي اتن و استيک اسيد اتيلن استر اشاره کرد.
رزين‌هاي وينيلي با فرآیند پليمريزاسيون اضافه‌اي توليد مي‌گردند و طول زنجيري کربن، نه تنها آن‌ها را جزو خانواده ترموپلاست‌ها قرار مي‌دهد؛ بلکه باعث مقاومت بيشتر آن‌ها در مقابل اسيدها و بازها مي‌گردد. هرچه طول زنجيري طويل‌تر باشد، مقاومت و ويسکوزيته پليمر افزايش يافته و بالعکس انحلال‌پذيري آن کاهش مي‌یابد. پليمرهاي وينيلي با خواص متفاوتي را مي‌توان با انتخاب نوع منومرهاي مصرفي و در نتيجه ايجاد گروه‌هاي کناري در طول زنجير بدست آورد.
وينيل استات ترکيبي با فرمول CH3CO2CHCH2 است. روش‌هاي سنتز اين ماده به سه دسته اصلي تقسيم مي‌شود. اصلي‌ترين روش صنعتي سنتز اين ماده واکنش اتيلن و استيک اسيد با اکسيژن در حضور کاتاليزور پالاديم است.
2C2H4 + 2CH3CO2H + O2 → 2CH3CO2CHCH2 + 2H2O
اصلي‌ترين واکنش جانبي در اين فرآيند، واکنش ترکيب آلي پيشرو با اکسيژن است. روش ديگر تهيه وينيل استات، فرآيند هيدرو استريفيکيشن است. اين روش حاصل افزودن فاز گازي استيک اسيد به استيلن در حضور کاتاليزور فلزي است. طي اين روش، کلات در سال 1912 با استفاده از کاتاليزور جيوه (II) وينيل استات را براي بار اول کشف نمود.
روش ديگر توليد وينيل استات شامل تجزيه حرارتي اتيلن دي استات است.
وينيل استات در دماي اتاق به حالت مايع است. وينيل استات خالص ماده‌اي بي‌رنگ، داراي بويي شيرين تا حدودی تند است. اين ماده باعث بروز سرطان در انسان مي‌شود. اين ماده به صورت طبيعي تجزيه شده و ترکيبات ناشي از تجزيه آن اثرات سرطان‌زايي به مراتب بيشتري نسبت به وينيل استات خالص دارند. وزن مولکولي منومر وينيل استات g/mole 1/86 مي‌باشد. وينيل استات در آب سرد محلول است. مطابق با استاندارد NFPA مقدار آن از لحاظ سلامتي 2، اشتعال‌پذيري 3 و واکنش‌پذيري 2 مي‌باشد.
